Jak co roku we wrześniu, zapraszamy na kino plenerowe na trawniku przed GAK Plama (wtorki) oraz GAK Projektornia (piątki).

W tym roku tematem przewodnim prezentowanych filmów jest dorastanie.

Wchodzenie w dorosłość pełne jest dylematów, samotności, pierwszych miłości czy rozczarowań. Każdy reżyser proponuje inne spojrzenie na ten temat.

W programie znajdą się Najlepsze lata czyli debiut reżyserski cenionego aktora i komika Jonaha Hilla. To zbudowana na nostalgii za latami 90 składanka wspomnień ze słonecznej Kalifornii. Bohaterem filmu jest trzynastoletni Steve (Sunny Suljic), który ujścia dla wrzącego w nim buntu szuka w muzyce, deskorolce i grupie starszych znajomych. Pokażemy też nominowany do Oscara film dokumentalny Jutro albo pojutrze reż. Bing Liu. Film powstawał spontanicznie jako czysta rejestracja codzienności zaprzyjaźnionych ze sobą deskorolkarzy, ale efektem jest poruszający zapis procesu ich dorastania.
Sięgniemy też po starsze filmy takie jak Amerykańskie Graffiti w reżyserii Goeorge Lucasa czy Klub winowajców autorstwa niekwestionowanego mistrza gatunku teen movie – Johna Hughesa.

PROGRAM:
WTORKI
g. 19:30 – trawnik przed Plamą GAK
ul. Pilotów 11, Gdańsk Zaspa

07.09 Najlepsze lata (Mid 90s), reż. Jonah Hill, 85 min, USA 2018
14.09 Jutro albo pojutrze (Minding the Gap) reż. Bing Liu, 100 min, USA 2018
21.09 Amerykańskie Graffiti (American Graffiti) reż. Goeorge Lucas, 113 min, USA 1973
28.09 Dzień Wolny Ferrisa Buellera (Ferris Bueller’s Day Off), reż. John Hughes, 105min USA 1986

PIĄTKI
g. 19:30 – trawnik przed Projektornią GAK
ul. Dworska 29 A, Gdańsk Brzeźno

03.09 „Boyhood” reż. Richard Linklater, 163 min, USA 2014
10.09 „Klub winowajców” reż. John Hughes , 97 min, USA 1985
17.09 „American Honey” reż. Andrea Arnold, 158 min, USA/Wielka Brytania 2016
24.09 „Kafarnaum” reż. Nadine Labaki, 120 min, Liban/USA 2018

Filmy prezentowane będą z oryginalną ścieżką dźwiękową oraz polskimi napisami.

Wzorem ubiegłych lat, na fanów kina pod chmurką, będą czekały koksowniki na wypadek chłodniejszych wieczorów.

Z wielka przyjemnością pragniemy was poinformować, że Projektornia Gdańskiego Archipelagu Kultury realizuje projekt „Niema Opera” dofinansowany przez Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w ramach programu dotacyjnego „Kultura dostępna”.

Jest to projekt niezwykły nie tylko ze względu na rozmach podejmowanych działań, ale przede wszystkim ze względu na swoją misję. Jego zadaniem jest prowadzenie interdyscyplinarnych działań edukacyjnych, łączących teatr, taniec i operę. Działania skierowane są do młodzieży z niepełnosprawnością słuchową oraz do młodzieży słyszącej. Projekt rozpoczyna się od przeprowadzenia licznych spotkań warsztatowych z obrębu twórczego pisania, teorii teatru, tańca oraz nauki języka migowego dla uczestników słyszących. Finał projektu stanowi przygotowanie i przedstawienie spektaklu „Niema Opera”, w którym to zagrają uczestnicy warsztatów. Zadaniem uczestników słyszących będzie napisanie recenzji teatralnej zawierającej wrażenia z obejrzanego spektaklu. Opisane wyzwania twórcze będą nie tylko cennym doświadczeniem dla uczestników, ale także stworzą pole do inspirującej wymiany perspektyw, przy wykorzystaniu swoich naturalnych predyspozycji i uwarunkowań.

Akcja dramatyczna spektaklu przedstawiona będzie z perspektywy osób z niepełnosprawnością słuchową w nawiązaniu do fabuły opery z muzyką Daniela Aubera oraz librettem autorstwa Eugène’a Scribe’a – „Niema z Portici”. Klasyczna opera opowiada tragiczną historię miłosną, w której to niema Fenella zostaje porzucona przez swojego kochanka – syna wicekróla Neapolu, co doprowadza ją do chęci odebrania sobie życia. Jej krzywda rodzi wściekłość mieszkańców, którzy sfrustrowani swawolą rządzących, wszczynają rewolucję.

Rewolucja jest ideą kluczową w projekcie „Niema Opera”. Jednak nie chodzi tu o rewolucję polityczną. Celem jest rewolucja w postrzeganiu osób niesłyszących – wyjście poza ramy niepełnosprawności na rzecz dostrzeżenia wyjątkowości odmiennej percepcji odbioru rzeczywistości.

Dalsze cele projektu „Niema Opera” to:

– budowanie kapitału społecznego i usuwanie różnić społeczno-mentalnych poprzez włączanie do aktywnego uczestnictwa w kulturze osób ze szczególnymi potrzebami i ich współdziałanie z młodzieżą pełnosprawną,

– wypracowanie niekomercyjnej oferty edukacyjno-kulturalnej dla osób dotąd niezaangażowanych w życie kulturalne,

– ukierunkowanie działań na młodzież szkolną i nawiązanie ze szkołami z Trójmiasta,

– niwelowanie barier ekonomicznych oraz kompetencyjnych poprzez stworzenie młodzieży możliwości pracy nad spektaklem inspirowanym wybitnym dziełem muzycznym pod nadzorem znanych i wykwalifikowanych twórców,

– budowanie kompetencji odbiorów kultury poprzez włączanie młodzieży pełnosprawnej do tworzenia własnych recenzji teatralnych,

– popularyzacja opery wśród młodzieży.

Czym wyróżnia się „Niema Opera”?

Jest to projekt, który przy pomocy języka migowego oraz języka teatru przedstawi opowieść uczestników z niepełnosprawnością słuchową o ich wrażliwości oraz o tym jak postrzegają otaczający świat. Rzeczywistość jest w znacznej mierze zdefiniowana i opisana przez osoby słyszące i przez pryzmat w jaki doświadczają różnych zjawisk i wyzwań dnia codziennego. „Niema opera” stwarza przestrzeń do ukazania świata oczami osób z niepełnosprawnością, co stanowić będzie wartościowe doświadczenie zarówno dla uczestników działań warsztatowych jak i dla publiczności, która zobaczy finałowe widowisko. Za jego reżyserię odpowiada Tomasz Valldal Czarnecki – znany i doceniany wśród trójmiejskiej publiczności aktor i reżyser, który w unikalnym dla siebie stylu potrafi poruszyć serce i wrażliwość odbiorców swoich widowisk.

Do tej pory Projektornia Gdańskiego Archipelagu Kultury zrealizowała następujące zadania przewidziane w ramach projektu „Niema Opera”:

• Warsztaty teoretyczno-teatralne „Dłoń w teatrze” poprowadzone przez Jadwigę Możdżer, która realizuje projekty teatralne jako scenarzystka, aktorka i reżyserka. Celem warsztatów było zobrazowanie inspiracji projektowych, a także osadzenie działań grupy warsztatowej w historii teatru. W trakcie nich zostanie omówiona opera „Niema z Portici”, a także rola znaku w teatrze i operze Dalekiego Wschodu. Warsztaty zostały poprowadzone z dwoma grupami uczestników słyszących oraz z grupą uczestników z niepełnosprawnością słuchową.
• Warsztaty z twórczego pisania z Barbara Piórkowską – pisarką, poetką. autorką powieści „Szklanka na pająki” i „Kraboszki” oraz prozy „Utkanki”. Celem warsztatów było zapoznanie uczestników słyszących z pisaniem recenzji teatralnych. Umiejętność ta będzie przydatna uczestnikom w kolejnych etapach projektu. Z kolei uczestnicy z niepełnosprawnością słuchową podzielili się  swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami, które będą stanowiły podstawę scenariusza „Niemej Opery”. Za pomocą skojarzeń i zabawy słowem uczestnicy stworzyli garść inspiracji, które zostaną przełożone na język teatru w finałowej części projektu.

Obecnie tworzona jest muzyka do spektaklu przez Ignacego Wiśniewskiego, pianisty jazzowego oraz kompozytora muzyki teatralnej i filmowej. Muzyka będzie nawiązywała do opery „Niema z Portici”, która stanowi punkt odniesienia do wszelkich podejmowanych w projekcie działań teatralnych. Powstaje także scenariusz widowiska, który również realizowany jest przez Barbarę Piórkowską.

Od września uczestnicy projektu wezmą udział w następujących zajęciach:

• Kurs języka migowego dla uczestników słyszących poprowadzony przez tłumaczy ze Szkoły dla Dzieci Niesłyszących nr 49 w Gdyni.
• Warsztaty taneczne, które poprowadzi Vilde Valldal Johannessen oraz Klara Rekowska. Będą one stanowiły wstęp do pracy nad finałowym spektaklem.

Od października realizowane będą próby do spektaklu na scenie w Stacji Orunia Gdańskiego Archipelagu Kultury, którego premiera datowana jest na koniec miesiąca.

Gdański Archipelag Kultury w ramach Weekendu Muzeów zaprasza na nietypowe wydarzenie, albowiem staniemy się tej jednej nocy świadkami rozmowy budynków. Po raz pierwszy przemówi Urząd Miasta, Policja, Sąd oraz Szpital. Gmachy znaczących instytucji miejskich podzielą się swoimi spostrzeżeniami zdobytymi podczas długich lat pracy w służbie mieszkańców Gdańska. Wszystkie one od lat stoją obok siebie, obserwują życie mieszkańców i aktywnie w nim uczestniczą. Bez ich pomocy nam, obywatelom miasta trudno byłoby poradzić sobie z organizacją życia. Zresztą ludzie sami powołali do życia te instytucje i zbudowali dla nich budynki, żeby mieć gdzie załatwiać swoje sprawy. Budynki z uwagą przyglądają się poczynaniom obywateli i starają się im pomóc, każdy według swoich możliwości i przeznaczenia. Odnoszą się w bardzo przychylny sposób do wszelkich naszych poczynań. A że nierzadko przychodzimy do nich z trudnymi i skomplikowanymi sprawami potrzebują trochę czasu, aby móc nas zrozumieć i spełnić nasze oczekiwania.